Abp Alfons Nossol:

Wyzwania i perspektywy duszpasterskie

diecezji opolskiej.

W sobotnie popołudnie (9.04.2022 r.) w auli Muzeum Diecezji Opolskiej podczas wykładu zatytułowanego "Wyzwania i perspektywy duszpasterskie diecezji opolskiej", w ramach tegorocznych Wielkopostnych Wykładów Otwartych głos zabrał abp Alfons Nossol, emerytowany biskup opolski.

Zachęcamy do wysłuchania rozmowy, którą poprowadził ks. prof. dr hab. Zygfryd Glaeser.

*

ABP ALFONS NOSSOL.

Emerytowany biskup ordynariusz diecezji opolskiej urodził się 8 sierpnia 1932 w Brożcu k. Krapkowic (woj. opolskie), jako jeden z ośmiorga rodzeństwa, w rodzinie robotniczej Alfonsa i Jadwigi. Do szkoły powszechnej uczęszczał w rodzinnej wiosce a świadectwo dojrzałości uzyskał w Niższym Seminarium Duchownym w Nysie.

W latach 1952-1957 studiował w Wyższym Seminarium Duchownym Śląska Opolskiego w Nysie-Opolu.

Święcenia kapłańskie przyjął 23 czerwca 1957 roku z rąk bp Franciszka Jopa. Kontynuował studia specjalistyczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, które ukończył doktoratem z zakresu teologii dogmatycznej. Obrona pracy doktorskiej "Nauka Jana Hessena o religijnym poznaniu Boga", pisanej pod kierunkiem ks. prof. Wincentego Granata, miała miejsce 22 stycznia 1962 roku. Habilitację na temat chrystologii wybitnego protestanckiego teologa Karla Bartha obronił w 1976 roku.

Od 1961 roku został wykładowcą teologii dogmatycznej w Wyższym Seminarium Duchownym Śląska Opolskiego w Nysie-Opolu, równocześnie będąc w latach 1968-1969 starszym asystentem KUL, a w latach 1977-1997 był kierownikiem II Katedry Teologii Dogmatycznej KUL. Ponadto w latach 1978-1997 był również profesorem i kierownikiem katedry sakramentologii na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu. W tym czasie utrzymywał bardzo ożywione kontakty z teologami na arenie międzynarodowej, także o aspekcie ekumenicznym, zaś w 1977 roku wykładał gościnnie przez dwa semestry na uniwersytecie w Moguncji. Od momentu utworzenia w Opolu w 1981 roku Diecezjalnego Instytutu Teologiczno-Pastoralnego był jego profesorem. W 1981 roku otrzymał na KUL tytuł profesora nadzwyczajnego a tamże w 1986 roku tytuł profesora zwyczajnego teologii dogmatycznej i ekumenicznej.

25 czerwca 1977 roku został mianowany biskupem opolskim. Święcenia biskupie przyjął 17 sierpnia 1977 roku z rąk ówczesnego prymasa, bł. kard. Stefana Wyszyńskiego, zaś za dewizę biskupią obrał hasło: Veritatem facere in caritate (Czynić prawdę w miłości). Nadal jednak kontynuował pracę naukową. Sprawą wielkiej wagi była zawsze dla niego integracja wszystkich mieszkańców Śląska Opolskiego, harmonijne współistnienie różnych kultur, co wielokrotnie znajdywało swój wyraz w listach pasterskich i homiliach. Stąd płynęło również zaangażowanie biskupa Alfonsa Nossola w inicjatywę powstania w Opolu uniwersytetu z wydziałem teologicznym, która w 1994 roku stała się rzeczywistością. Arcybiskup od początku został jego wykładowcą, obejmując kierownictwo katedry teologii dogmatycznej. Istotnym wydarzeniem jest powstanie na Uniwersytecie Opolskim Instytutu Ekumenizmu i Badań nad Integracją, którego Arcybiskup Nossol został kierownikiem. Sprawa ekumenizmu stanowiła ważny punkt jego aktywności zarówno w kraju, jak i na arenie międzynarodowej, czego dowodem jest udział w licznych rozmowach ekumenicznych i członkostwo w licznych komisjach ds. dialogu międzywyznaniowego. Głównie za zasługi na polu ekumenizmu otrzymał on w listopadzie 1999 roku tytuł arcybiskupa.

Zasługi naukowe, ale i te w dziedzinie pojednania międzyludzkiego i międzywyznaniowego zostały wielokrotnie docenione przyznaniem różnych wyróżnień, zarówno w kraju jak i za granicą, m.in. sześciokrotnie już przyznano mu tytuł doktora honoris causa: Uniwersytety w Mainz, Münster, Bamberg (Niemcy), Uniwersytet Opolski, Chrześcijańska Akademia Teologiczna w Warszawie, Uniwersytet w Ołomuńcu. Jest autorem 17 pozycji książkowych i ponad 350 artykułów naukowych.

Ponadto pełnił i nadal pełni liczne funkcje w ramach Kościoła polskiego i powszechnego: był wieloletnim członkiem Rady Stałej Episkopatu Polski, członkiem Rady Naukowej Episkopatu Polski, członkiem Rady Episkopatu Polski ds. Ekumenizmu, jest członkiem Papieskiej Rady ds. Jedności Chrześcijan, członkiem Międzynarodowej Komisji ds. Dialogu z Kościołem Prawosławnym i Luterańskim, współprzewodniczącym Komisji ds. Dialogu Konferencji Episkopatu Polski i Polskiej Rady Ekumenicznej, członkiem Europejskiej Akademii Nauki i Sztuki, Wielkim Kanclerzem Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego.

_______________

Źródło:

Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu

http://www.pwt.wroc.pl/