Czwartek, 29 sierpnia 2024

15. ROCZNICA KONSEKRACJI

KS. BISKUPA ANDRZEJA CZAI

Decyzją papieża Benedykta XVI z 14 sierpnia 2009 r. ks. dr hab. Andrzej Czaja został następcą abp. Alfonsa Nossola.

Uroczystość konsekracji nowego biskupa, połączona z ingresem do opolskiej katedry pw. Podwyższenia Krzyża Świętego rozpoczęła się w sobotę, 29 sierpnia 2009 r. o godz. 10.00. Głównym konsekratorem był abp Alfons Nossol, a współkonsekratorami – metropolita katowicki abp Damian Zimoń i biskup gliwicki Jan Wieczorek (zm. 2023). 

„Trwać przed Tobą i Tobie służyć”

(„Astare coram Te et Tibi ministrare”)

- te słowa wyjęte z II Modlitwy eucharystycznej od 15 lat towarzyszą posłudze Biskupa Opolskiego. Dewiza biskupiej posługi nawiązuje również do wezwania papieża Benedykta XVI, aby modlitwa i kontemplacja poprzedzały działalność, zwłaszcza duchownych.

W herb biskupi wpisany jest krzyż z wypisanymi na nim słowami „Resurrexi et Tecum sum” (Zmartwychwstałem i jestem z Tobą). Umieszczona jest tam również gołębica – symbol Ducha Świętego. Z krzyża wychodzą promienie, a u jego stóp znajduje się kotwica – symbol nadziei.

Po raz pierwszy ks. Andrzej Czaja jako nowy biskup pokazał się publicznie na obchodach odpustowych św. Jacka w Kamieniu Śląskim. Powiedział wtedy:

 

Wiem, jak to będzie trudne. Tak, to jest krzyż. Wielki krzyż, nie mały krzyżyk. Żebym się nie łudził, ks. arcybiskup zaraz na początku w Kurii Diecezjalnej mi to oznajmił: Andrzeju, wstępujesz na drogę krzyżową. Bądź tego świadom. Spoglądam na ten krzyż z perspektywy wiary, a moje doświadczenie wiary mówi mi, że Bóg będzie ze mną. (…) Każdy człowiek może łatwo stać się fałszywym prorokiem. Proście Boga, abym wam nigdy fałszywym prorokiem nie był. Abym was prowadził po Bożemu.

Od 15 lat jesteśmy prowadzeni apostolską gorliwością Pasterza i Ojca diecezjalnego Kościoła, jego odważną wiarą i świadectwem cierpienia zrośniętego ze zwycięskim krzyżem Chrystusa.

Bp Andrzej Czaja jest członkiem Rady Stałej KEP, Przewodniczącym Komisji Duszpasterstwa KEP oraz członkiem kilku innych rad, komisji i zespołów działających w ramach Konferencji Episkopatu Polski.

Jako Diecezjalne Dzieło Modlitwy w intencji Kapłanów „Oremus” (powołane w 2015 r. również przez Czcigodnego Solenizanta) pragniemy złożyć Księdzu Biskupowi życzenia płynące z naszych wdzięcznych serc:

Życzymy Ci, Drogi Pasterzu i Ojcze,

coraz głębszego umiłowania Chrystusa

w prawdzie Jego nieskończonego miłosierdzia.

Modlimy się wraz z Tobą

o dary Ducha Świętego

dla dalszej owocnej posługi

w naszej opolskiej diecezji

oraz dla dobra Kościoła w Polsce.

Dziękujemy wraz Tobą Bogu za cud życia

i za tyle wielkich rzeczy,

których Pan dokonuje przez Pasterza naszej diecezji.

*

MODLITWA O DUCHA

(Hans Urs von Balthasar, 1905-1988)

Wlej w nasze serca ogień Twojej miłości, Ty sam stań się dla nas porywającym nurtem, gdyż nasz strumyk nie doniesie nas do Ciebie. Bądź deszczem w naszej suszy, bądź rzeką przez nasz krajobraz, żeby on w Tobie znalazł swe centrum i źródło swego wzrostu i żyzności.

A gdy Twoja woda wyda w nas kwiaty i owoce, wówczas nie chcemy ich uważać za własne inicjatywy i osiągnięcia, gdyż one pochodzą od Ciebie. Chcemy je już teraz zdeponować u Ciebie pośród niewidzialnych dóbr, którymi będziesz dysponował według Twego upodobania. Są to owoce naszej roli, ale wydane przez Ciebie i możesz ich użyć dla siebie lub dla nas, lub zachować dla kogoś innego, kto nic nie ma.

*

Warto pamiętać...

Autor tej modlitwy, Hans Urs von Balthasar (na zdjęciu) to jeden z najwybitniejszych umysłów Kościoła XX wieku i wierny syn Kościoła. 29 maja 1988 Jan Paweł II ogłosił jego nominację kardynalską, której sam zainteresowany nie chciał przyjąć, uważając się za niegodnego. Ostatecznie zgodził się wyłącznie w imię posłuszeństwa papieżowi, mówiąc, że liczy na rychłą śmierć jeszcze przed uroczystością. Tak też się stało: zmarł 26 czerwca 1988 roku, na dwa dni przed konsystorzem. W 2018 roku rozpoczął się jego proces beatyfikacyjny...

Kilkanaście dni wcześniej, 11 czerwca 1988 r., w kościele pw. Najśw. Serca Pana Jezusa w Kluczborku, diakon Andrzej Czaja przyjął święcenia prezbiteratu z rąk bp. Jana Bagińskiego (zm. 2019)…

Powołania teologa nie odkryłem sam. Pomógł mi w tym abp Alfons Nossol, posyłając na studia specjalistyczne w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, po zaledwie roku posługi duszpasterskiej w parafii św. Józefa w Zabrzu. Wcześniej nie widziałem potrzeby wiązania realizacji powołania kapłańskiego z podjęciem powołania teologa. Cieszyłem się, że mogę przekazywać prawdę objawioną, którą inni zgłębili, opracowali i zastawili, i praktycznie to mi wystarczało.

W czasie studiów doktoranckich, przez swoiste zmaganie się z przyjęciem powołania teologa, odkryłem prawdę dla mnie fundamentalną: przyjęte kapłaństwo nie jest moją własnością, lecz wspaniałym darem Chrystusa. Zrozumiałem, że nie wolno mi sprawować Kapłaństwa Chrystusowego po swojemu i był to początek mojego zaangażowania się w akademicką teologię.