5 maja – WTOREK 

NAJPIERW BYĆ CZŁOWIEKIEM.

Już w 1973 r. Sługa Boży kard. Stefan Wyszyński zwracał uwagę na bardzo poważny kryzys naszych czasów – kryzys człowieczeństwa. Mówił o nim tak:

Czy nie poddajemy się jakiemuś wstydowi wobec naszego człowieczeństwa? Czy nie godzimy się zbyt łatwo na amputację człowieczeństwa, na przykład na taką postawę – dyspensujemy się od myślenia o sobie. Nie do ciebie należy myśleć. Kto inny myśli za ciebie… Po cóż tracisz czas? Ty bądź robotem! Człowiek – to za wiele! Wystarczy spec, dobry specjalista, dobry producent. A – jaki człowiek? (…) Coraz więcej dobrych zawodowców, coraz mniej porządnych ludzi! Dlatego życie wśród nich staje się coraz trudniejsze… (Idzie nowych ludzi plemię, Poznań 1973, s. 31-35).

Od pierwszego brzmienia tych słów minęło 47 lat! I nadal kryzys przeżywa człowiek. A z nim świat, który tworzy, jest pogrążony w głębokim kryzysie.

W dzisiejszym czytaniu mszalnym z Dziejów Apostolskich, czyli z pierwszego podręcznika historii początków Kościoła, słyszymy, że w Antiochii po raz pierwszy nazwano uczniów Jezusa Chrystusa chrześcijanami (zob. Dz 11, 26).

Być chrześcijaninem (gr. christianos)

znaczy dosłownie: być „człowiekiem Chrystusa”.

Wierzący to „ludzie Boga” na tej ziemi. Ale to ludzie konkretnego Boga – właśnie Tego, który poczęty z Ducha Świętego, narodził się z Maryi Dziewicy i stał się człowiekiem. By więc być świadkiem tego Boga, trzeba mieć ludzką twarz. Trzeba o świętość swego człowieczeństwa nieustannie się troszczyć.

Maryja jest człowiekiem. I to takim człowiekiem, jakiego Bóg zapragnął w dziele stworzenia. Wszystko, co ludzkie jest w Niej piękne i dobre równocześnie. Zdrowe i święte. Czyste i szczęśliwe. Ale

myliłby się ten,

kto patrzyłby na tę Kobietę

jako oderwaną od ziemi,

z łatwym życiorysem.

Maryja jest niepokalanie poczętą, zawsze dziewicą, wniebowziętą… Jeśli jednak w wierze zabraknie dojrzałej pobożności, uczynimy z naszej Matki niedostępną i nieludzką boginię. Owszem, godną podziwu, godną uwielbienia ale nie do naśladowania. Tymczasem w dziejach Kościoła, Maryja nie jest bezcielesnym aniołem. Jest człowiekiem z duszą, która tęskni i ciałem, które cierpi. I to w niczym Jej nie ubliża i Jej wielkości nie umniejsza. Pamiętajmy, że 

nie będąc grzesznikiem,

Maryja była bardzo wrażliwa na każdy grzech.

Bolało Ją i nadal boli wszystko, co nie jest po Bożemu w naszym życiu. Rani Ją to, co człowiek robi złego sobie i innym, gdy popełnia grzech. Dlatego już świątynny starzec Symeon przepowiedział Jej:

…Twoją duszę miecz przeniknie… (por. Łk 2, 35).

Podziwiając więc Maryję, oddając Jej należną i słuszną cześć, nie zapominajmy, że Ona jest taka ludzka!

Maryja, tak, jak my,

szła do nieba przez ziemię.

Bo nie ma innej drogi. Ani dla nas, ani dla Niej. I na tej drodze

nieustannie odkrywała niebo w bólu

i szczęście wewnątrz porażek (o. Augustyn Pelanowski).

Ona kochając, wiedziała, że nie ma takiej miłości, która nie boli. I w tym możemy Ją naśladować. Po to otrzymaliśmy wiarę na chrzcie świętym. Dlatego Ojciec miłosierny przebacza nam grzechy. Właśnie dlatego Chrystus karmi nas Świętym Ciałem, a Duch Święty rozlewa miłość Bożą w naszych sercach. Bóg wybierając Ją na matkę swego Syna, nie oderwał Jej od tego, co ludzkie.

Nasza Matka jest Boża

bo nasz Bóg jest ludzki!

Ks. Jan Twardowski, jako mędrzec z wrażliwością poety, tak wyraża prawdę o Niej:

Nie wierzą świętej Annie wszyscy ważni święci

 

że znała Matkę Bożą w sukience do kolan

 

z dowcipnym warkoczykiem i wesołą grzywką

 

w sandałach z rzemykami co były niepewne (…)

 

O córko świętej Anny z najwyższych obrazów

 

tak ludzka że nie byłaś dorosłą od razu.

_____________________________________________

Maryjo, tak ludzka,

że pięknem zawstydzasz aniołów.                                              

 

Maryjo, tak podobna do Jezusa,

jak On-Syn do Ciebie-Matki.

 

Maryjo, człowieku bez grzechu,

stąd tak wrażliwa

na grzechy swych dzieci,

kochaj nas Swym ludzkim Sercem.

 

(Chwila milczenia)

_____________________________________

Pozostałe czytanki

znajdziesz na naszej stronie

w zakładce "ARCHIWUM".

______________

______________________

Zdjęcie dziecka ze strony: https://dfoz.pl/

Zdjęcie starszej kobiety: 

https://deon.pl/

Zdjęcia z filmu "Pasja" (reż. Mel Gibson) ze strony: 

http://zbuta.rzeszow.pl/

oraz: https://film.org.pl/

 

* * * * * * * * *

 

6 maja - ŚRODA

Święto św. Apostołów Filipa i Jakuba

 

UCZYĆ SIĘ JEZUSA.

Chrystus jest dla was jasnym płomieniem wśród licznych dróg i splątanych ścieżek, wijących się przez skomplikowane życie ludzkie. Jego zwięzła i prosta Ewangelia jest dla was kryterium rozeznawania, co jest jasne, a co ciemne; co prawdziwe, a co kłamliwe; co trwałe, a co przejściowe; co żywi, a co truje; co zabezpiecza życie, a co przynosi śmierć (Warszawa, 3 maja 1960).

Te słowa Prymasa Wyszyńskiego dobrze wpisują się w dzisiejszy obchód liturgicznego święta apostołów Filipa i Jakuba. Właśnie dla pierwszej apostolskiej wspólnoty chrześcijańskiej, zgromadzonej przez Jezusa i wokół Jezusa, był On jasnym płomieniem. Św. Filip i św. Jakub Młodszy (tak nazwany z racji przyłączenia się do uczniów Pana później niż pozostali) byli bardzo blisko Chrystusa. Św. Jakub, razem ze swym bratem Judą Tadeuszem, przez swą matkę Marię, był spokrewniony ze św. Józefem. Należał więc do bliskiej rodziny Pana Jezusa. W Nowym Testamencie znajdziemy list apostolski, który nam zostawił "brat Pański". O tym liście mówił Benedykt XVI w jednej ze swych katechez 

(Audiencja generalna, 28 czerwca 2006 r.):

List św. Jakuba napomina nas, abyśmy zdali się na dłonie Boga we wszystkim, co czynimy, powtarzając zawsze słowa: „Jeżeli Pan zechce (Jk 4, 15).

Czyż Maryja nie odpowiedziała podobnie Bożemu Posłańcowi w Nazarecie:

Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa!? (Łk 1, 38).

W tej samej tonacji bezgranicznego zaufania Jezusowi, Maryja zwraca się też do służących w Kanie Galilejskiej:

Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie (J 2, 5).

 

Natomiast apostoł Filip pokazuje nam, że poznanie Jezusa nie może być teoretyczne, doktrynalne ale musi wyrastać z osobistego doświadczenia więzi z Chrystusem. Na wątpliwości Natanaela co do osoby Jezusa, św. Filip odpowiada dwoma słowami:

Chodź i zobacz (J 1, 46).

Właśnie te słowa z ust Pana usłyszeli uczniowie Jana Chrzciciela, Jan i Andrzej, gdy spytali Jezusa, gdzie mieszka. Wtedy On im odpowiedział:

Chodźcie, a zobaczycie (por. J 1, 38-39).

 

 

Św. Jan Paweł II, ukazując piękno i głębię modlitwy różańcowej – swojej ulubionej modlitwy – napisał:

Maryja żyje z oczyma zwróconymi na Chrystusa i skarbi sobie każde Jego słowo (…) Wspomnienia o Jezusie, wyryte w Jej duszy, towarzyszyły Jej w każdej okoliczności, sprawiając, że powracała myślą do różnych chwil swego życia obok Syna. To te wspomnienia stanowiły niejako 'różaniec', który Ona sama nieustannie odmawiała w dniach swego ziemskiego życia. (…) Maryja stale przypomina wiernym 'tajemnice' swego Syna, pragnąc, by je kontemplowano, i by dzięki temu mogły wydać z siebie całą swą zbawczą moc. Odmawiając różaniec, wspólnota chrześcijańska wnika w spojrzenie Maryi i żyje jej wspomnieniami (List apostolski Rosarium Virginis Mariae, 11).

A jaka jest moja osobista więź z Panem Jezusem? Czy modlitwa jest jak płacenie podatków Bożej „skarbówce” czy spotkaniem, na które czekasz z niecierpliwością i tęsknotą zakochanych?

__________________________________

Maryjo,

Ty znałaś Jezusa,

jak tylko Matka znać może dziecko, które kocha;

opowiedz mi o Nim.

 

Pilna Uczennico

w szkole Ducha Świętego,

udzielaj mi duchowych korepetycji.

 

Matko Chrystusowa,

prowadź mnie codziennie

na spotkanie z Jezusem

i pomóż mi zachować w sercu Słowo Życia.

(Chwila milczenia)

_____________________________________

Pozostałe czytanki

znajdziesz na naszej stronie

w zakładce "ARCHIWUM".

______________

 

_________________________________________

Zdjęcie Sługi Bożego kard. Stefana Wyszyńskiego (fot. Archiwum Instytutu Prymasa Wyszyńskiego) pochodzi ze strony: 

http://salezjanie-kobylanka.blogspot.com/

Zdjęcie aniołków Rafaela: https://www.digi-art.pl/

Obraz Matki Boskiej Częstochowskiej ze strony: 

https://kosciol.wiara.pl/

Obrazy św. św. Filipa i Jakuba:

http://www.slowo.redemptor.pl/